vrijdag 22 november 2013

Stoppen met shoppen

Een existentiële crisis is nooit ver weg en soms durf ik in mijn vertwijfeling deze blog meesleuren, de diepe put vol vragen in: Wat? Hoe? Waarom? Dit wordt nooit een blog van stand als ik niet zorg voor een duidelijke profilering, als ik mijn doelpubliek niet definieer en als ik het jaar rond een besneeuwd schaap in mijn header laat staan. Maar anderzijds is deze compleet onsamenhangende blog een perfecte afspiegeling van mijn compleet onsamenhangende persoonlijkheid. Compleet en perfect, dat kan al tellen qua profilering. In mijn deterministische wereldbeeld heb ik tenslotte ook geen keuze: het is wat het is.

En zo kan ik hier gewoon uit het niets het verhaal vertellen van het engagement dat ik aanging 325dagen geleden. Ik besloot toen om een jaar geen kleren meer te kopen. Een heel banale uitdaging, ik weet het, want het www bulkt van de beloftes en getuigenissen van gelijkgezinden. En mijn jaar is niet eens om. Maar ik heb toch zin om hier nu mijn eigen versie van de feiten te vertellen.

Ik mag dan al duizenden lotgenoten hebben volgens het internet, in mijn echte omgeving vonden de meeste mensen het toch maar raar dat ik zoiets lastigs met mezelf had afgesproken. Telkens ik er over begon (en dat was vaak want ik wilde de hele tijd verantwoording afleggen  voor mijn slonzige verschijning), vroeg men mij verwonderd ‘Waarom?’.  Ik vond geld sparen en het milieu redden wel interessante extraatjes, maar ik had me toch vooral laten verleiden door de bevrijding die me ietwat bedriegelijk werd voorgehouden door Madame Zaszsa.  

Eerst kort nog over mijn eigen regels:
  • geen nieuwe kleren meer kopen
  • schoenen en accessoires zijn geen kleren
  • tweedehands en zelf maken mag wel
  • kleren cadeau krijgen is ook toegestaan
  • de kinderen worden niet betrokken in het project

 Aan deze regels heb ik me flink gehouden, maar toch: het is niet goed gegaan.

Heel vroeger was shoppen een (naar het schijnt erfelijke (langs moeders kant)) hormonale aangelegenheid. Dank zij het spiraaltje is die maandelijkse cyclus er wat uit, maar ik blijf toch last hebben van een soort fysisch verlangen naar nieuwe kleren.  Ik kreeg dan ook snel spijt van mijn engagement en maakte al snel plannen om mijn eigen project te saboteren. Ik vroeg me af of meneer Schaap zou geloven dat een nieuwe broek eigenlijk een oude is  (op zich geen probleem) en zocht dan manieren om die broek betaald te krijgen zonder dat hij het zou merken (onmogelijk). Ik probeerde bevestigd te krijgen door mijn vriendinnen dat outlet eigenlijk een soort tweedehands is, maar ook dat mislukte.

Ik heb me dan uit pure ellende op de tweedehandsmarkt gestort, maar daar kwamen toch vooral miskopen van. In zo’n Think Twice vol hipsters raak je wel overtuigd van de charme van die herderinnetjesjurk en dat bommabloesje, maar als je op maandagochtend aan power dressing probeert te doen voor je burgerlijke job, slaat de twijfel toe.

Tweedehands kopen kost ook wel veel meer tijd dan nieuwe kleren kopen. Het is jagen en plukken tegenover landbouw. Ik heb een buitenpropotioneel lichaam en was gewend veel via internet te kopen. Tweedehands shoppen na kinderbedtijd is moeilijk.

Het enige lichtpunt dit jaar was mijn verjaardag in mei. Toen kreeg ik van mijn moeder als cadeau een budget dat ik enkel aan kleding mocht besteden. Niet geheel vrijwillig van haar kant overigens, want mijn moeder geeft het liefst van al nuttige cadeaus zoals strijkijzers en frietketels.

Ik had me ter compensatie op de schoenenmarkt kunnen werpen, maar ben ik ben geen schoenenfetishist. Er bestaan ook bijna geen leuke schoenen in mijn maat, dus dat was een beetje een zielig alternatief. Ik kocht één paar in die bijna 11 maanden. Oh, én een paar loopschoenen. Die regel was ik nog vergeten in mijn lijstje: sportkleding is geen kleding. Ik kocht dus ook een stuk of 3 sneldrogende t-shirts in de Koodza om op berghuttentocht te gaan.

Enfin, ik kan besluiten dat er in mijn geval van gemoedsrust of bevrijding geen sprake is. Ik blijf plakken in het consumentenweb. En ik kan niet wachten tot het 2014 is. Dan ga ik ongebreideld shoppen en ga ik een makkelijker uitdaging aan.  Een heel jaar elke dag een kwartier op mijn handen staan of zo, easy peasy in vergelijking met dit jaar!
En aan alle onthechte niet-shoppers: ik ben onder de indruk en geniet van de bevrijding.

15 opmerkingen:

  1. Heerlijk om te lezen.
    En hé, ik ben keiharde fan van je blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Al een chance dat 2013 geen schrikkeljaar was dan...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben ook fan van je blog hoor! Ik blog zelf ook niet zo vaak maar ik trek me daar niks van aan, ik heb geen zin om me daarvoor te verantwoorden. Bij mij zou stoppen met shoppen ook geen bevrijding zijn, maar ik let wel op. Heb ik dat nodig? Kan ik het combineren met wat ik al heb? En ja, het is zoals het is...ook mijn leuze.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ten eerste: onsamenhangende blogs zijn de beste! Blijven doorgaan dus, en wel zoals je dat nu doet!
    Ten tweede: He zeg, dat is echt wel geen banale uitdaging, vind ik. ikzelf kamp ook wat met een lichte koopverslaving en dan nog liefst in onverantwoorde ketenpaleizen. H&M, mijn vatse weekenddate. "Hé, dat kettingetje heb ik precies nog niet! En o, een t shirt voor 5 euro!".
    Ten derde: Je hebt dit, hoe moeilijk dat ook was, volgehouden en dat vind ik echt wel een heel dikke proficiat waard. En een taartje of zo of een saunabeurt of zo. Een beloning! Desnoods in de vorm van een shopuitspatting begin 2014 ;).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat ben ik blij om jouw verhaal te lezen! Ik vind het heel knap dat je het zo goed hebt volgehouden, maar qua lijf kamp ik met gelijklopende problemen en een mens moet toch deftig kunnen buitenkomen, hé.
    Succes met de voornemens voor 2014!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. LOL voor de moeder met frietketels en strijkijzers :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Herkenbaar, ik zit nu aan jaar 2 (of drie, ik weet het al niet meer) en ik kan zo blij zijn als een klein kind met iets nieuw!
    Vorige week kocht ik drie nieuwe stuks (of misschien wel 4) via het internet. Wel eco, want hoe tof de h&m soms ook is (en cos, oh wat zou ik daar eens graag gaan winkelen): ik doe het niet.
    Wat ik wel doe: uren achter de pc zitten zoeken op Marktplaats naar iemand die dezelfde smaak en maat heeft, zodat ik haar halve kleerkast kan overkopen.
    Tevergeefs, trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mijn tactiek - ik weet niet of die past in het plaatje - iets gaan kopen dat je niet nodig hebt, zalige voldoening, thuis komen en beseffen dat het kledingstuk eigenlijk nergens bij past en je het dus toch niet gaat aandoen. Een week later het kledingstuk gaan terugbrengen, en je krijgt je geld terug! Ha! Dubbel prijs: het goeie gevoel van iets nieuws te kopen en een week later een goed gevoel want je krijgt geld!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik koop al van in mijn studententijd bijna uitsluitend tweedehands kledij, het is een manier van leven geworden. De kinderen hebben een indrukwekkende kast kleren, vooral merkkledij, 80% tweedehands, 20% zelfmaak. Maar er kruipt inderdaad veel tijd in.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Met plezier gelezen! Ook al omdat ik dezelfde uitdaging aanging, met ongeveer dezelfde regels. Enigste uitzondering was dat ik toen ik voor mijn werk naar NY ging, wel mocht shoppen. En gelukkig maar, want dan kom je al eens verder dan onder de kerktoren en dan zou je niks mogen kopen. Verder lukt het hier toch wel aardig, maar ook ik ga er geen vervolg aan breien :-) en volgend jaar misschien in plaats van mezelf iets te ontzeggen gewoon minstens 1 keer per week lekker te verwennen met iets nieuws :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ik vind het trouwens ook heerlijk om hier te komen lezen, omdat ik hier veel herkenbare dingen terugvind zoals de existentiële blogtwijfels en de uitdagingen die je aangaat maar niet altijd kan waarmaken... maar hé, blijven gaan, niet opgeven.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Alleen al het aangaan van zo'n afspraak met jezelf is mijn bewondering waard. Ik heb zelf niets met shoppen, maar zelfs dan nog zou ik afzien, denk ik.
    En blogtroubles, hebben we niet allemaal? Dit is van jou, en hier mag je zijn wie je bent. Ik ben al lang blij dat er hier weer wat beweging is.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. haha, fijn! veel herkenbare dingetjes maar met de plezierige verpakking van jou worden ze echt heerlijk om te lezen (en te herbeleven). veel groetjes, Isabel 'van de naailes'

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hier ook een fan hoor. Gewoon je eigen ding doen, dat maakt het zo bijzonder om je te lezen. En dat schaap doet mij zomer en winter glimlachen.

    BeantwoordenVerwijderen