En zo kan ik hier gewoon uit het niets het verhaal vertellen van het engagement dat ik aanging 325dagen geleden. Ik besloot toen om een jaar geen kleren meer te kopen. Een heel banale uitdaging, ik weet het, want het www bulkt van de beloftes en getuigenissen van gelijkgezinden. En mijn jaar is niet eens om. Maar ik heb toch zin om hier nu mijn eigen versie van de feiten te vertellen.
Ik mag dan al
duizenden lotgenoten hebben volgens het internet, in mijn echte omgeving vonden
de meeste mensen het toch maar raar dat ik zoiets lastigs met mezelf had
afgesproken. Telkens ik er over begon (en dat was vaak want ik wilde de hele
tijd verantwoording afleggen voor mijn
slonzige verschijning), vroeg men mij verwonderd ‘Waarom?’. Ik vond geld sparen en het milieu redden wel interessante
extraatjes, maar ik had me toch vooral laten verleiden door de bevrijding die
me ietwat bedriegelijk werd voorgehouden door Madame Zaszsa.
Eerst kort nog
over mijn eigen regels:
- geen nieuwe kleren meer kopen
- schoenen en accessoires zijn geen kleren
- tweedehands en zelf maken mag wel
- kleren cadeau krijgen is ook toegestaan
- de kinderen worden niet betrokken in het project
Heel vroeger was
shoppen een (naar het schijnt erfelijke (langs moeders kant)) hormonale
aangelegenheid. Dank zij het spiraaltje is die maandelijkse cyclus er wat uit,
maar ik blijf toch last hebben van een soort fysisch verlangen naar nieuwe
kleren. Ik kreeg dan ook snel spijt van
mijn engagement en maakte al snel plannen om mijn eigen project te saboteren.
Ik vroeg me af of meneer Schaap zou geloven dat een nieuwe broek eigenlijk een
oude is (op zich geen probleem) en zocht
dan manieren om die broek betaald te krijgen zonder dat hij het zou merken
(onmogelijk). Ik probeerde bevestigd te krijgen door mijn vriendinnen dat
outlet eigenlijk een soort tweedehands is, maar ook dat mislukte.
Ik heb me dan uit
pure ellende op de tweedehandsmarkt gestort, maar daar kwamen toch vooral
miskopen van. In zo’n Think Twice vol hipsters raak je wel overtuigd van de
charme van die herderinnetjesjurk en dat bommabloesje, maar als je op
maandagochtend aan power dressing probeert te doen voor je burgerlijke job,
slaat de twijfel toe.
Tweedehands kopen
kost ook wel veel meer tijd dan nieuwe kleren kopen. Het is jagen en plukken
tegenover landbouw. Ik heb een buitenpropotioneel lichaam en was gewend veel
via internet te kopen. Tweedehands shoppen na kinderbedtijd is moeilijk.
Het enige
lichtpunt dit jaar was mijn verjaardag in mei. Toen kreeg ik van mijn moeder als
cadeau een budget dat ik enkel aan kleding mocht besteden. Niet geheel
vrijwillig van haar kant overigens, want mijn moeder geeft het liefst van al
nuttige cadeaus zoals strijkijzers en frietketels.
Ik had me ter
compensatie op de schoenenmarkt kunnen werpen, maar ben ik ben geen
schoenenfetishist. Er bestaan ook bijna geen leuke schoenen in mijn maat, dus
dat was een beetje een zielig alternatief. Ik kocht één paar in die bijna 11
maanden. Oh, én een paar loopschoenen. Die regel was ik nog vergeten in mijn
lijstje: sportkleding is geen kleding. Ik kocht dus ook een stuk of 3
sneldrogende t-shirts in de Koodza om op berghuttentocht te gaan.
Enfin, ik kan
besluiten dat er in mijn geval van gemoedsrust of bevrijding geen sprake is. Ik blijf plakken in het consumentenweb. En
ik kan niet wachten tot het 2014 is. Dan ga ik ongebreideld shoppen en ga ik
een makkelijker uitdaging aan. Een heel
jaar elke dag een kwartier op mijn handen staan of zo, easy peasy in
vergelijking met dit jaar!
Heerlijk om te lezen.
BeantwoordenVerwijderenEn hé, ik ben keiharde fan van je blog!
Al een chance dat 2013 geen schrikkeljaar was dan...
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook fan van je blog hoor! Ik blog zelf ook niet zo vaak maar ik trek me daar niks van aan, ik heb geen zin om me daarvoor te verantwoorden. Bij mij zou stoppen met shoppen ook geen bevrijding zijn, maar ik let wel op. Heb ik dat nodig? Kan ik het combineren met wat ik al heb? En ja, het is zoals het is...ook mijn leuze.
BeantwoordenVerwijderenTen eerste: onsamenhangende blogs zijn de beste! Blijven doorgaan dus, en wel zoals je dat nu doet!
BeantwoordenVerwijderenTen tweede: He zeg, dat is echt wel geen banale uitdaging, vind ik. ikzelf kamp ook wat met een lichte koopverslaving en dan nog liefst in onverantwoorde ketenpaleizen. H&M, mijn vatse weekenddate. "Hé, dat kettingetje heb ik precies nog niet! En o, een t shirt voor 5 euro!".
Ten derde: Je hebt dit, hoe moeilijk dat ook was, volgehouden en dat vind ik echt wel een heel dikke proficiat waard. En een taartje of zo of een saunabeurt of zo. Een beloning! Desnoods in de vorm van een shopuitspatting begin 2014 ;).
Wat ben ik blij om jouw verhaal te lezen! Ik vind het heel knap dat je het zo goed hebt volgehouden, maar qua lijf kamp ik met gelijklopende problemen en een mens moet toch deftig kunnen buitenkomen, hé.
BeantwoordenVerwijderenSucces met de voornemens voor 2014!
LOL voor de moeder met frietketels en strijkijzers :-)
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar, ik zit nu aan jaar 2 (of drie, ik weet het al niet meer) en ik kan zo blij zijn als een klein kind met iets nieuw!
BeantwoordenVerwijderenVorige week kocht ik drie nieuwe stuks (of misschien wel 4) via het internet. Wel eco, want hoe tof de h&m soms ook is (en cos, oh wat zou ik daar eens graag gaan winkelen): ik doe het niet.
Wat ik wel doe: uren achter de pc zitten zoeken op Marktplaats naar iemand die dezelfde smaak en maat heeft, zodat ik haar halve kleerkast kan overkopen.
Tevergeefs, trouwens.
Mijn tactiek - ik weet niet of die past in het plaatje - iets gaan kopen dat je niet nodig hebt, zalige voldoening, thuis komen en beseffen dat het kledingstuk eigenlijk nergens bij past en je het dus toch niet gaat aandoen. Een week later het kledingstuk gaan terugbrengen, en je krijgt je geld terug! Ha! Dubbel prijs: het goeie gevoel van iets nieuws te kopen en een week later een goed gevoel want je krijgt geld!
BeantwoordenVerwijderenIk koop al van in mijn studententijd bijna uitsluitend tweedehands kledij, het is een manier van leven geworden. De kinderen hebben een indrukwekkende kast kleren, vooral merkkledij, 80% tweedehands, 20% zelfmaak. Maar er kruipt inderdaad veel tijd in.
BeantwoordenVerwijderenMet plezier gelezen! Ook al omdat ik dezelfde uitdaging aanging, met ongeveer dezelfde regels. Enigste uitzondering was dat ik toen ik voor mijn werk naar NY ging, wel mocht shoppen. En gelukkig maar, want dan kom je al eens verder dan onder de kerktoren en dan zou je niks mogen kopen. Verder lukt het hier toch wel aardig, maar ook ik ga er geen vervolg aan breien :-) en volgend jaar misschien in plaats van mezelf iets te ontzeggen gewoon minstens 1 keer per week lekker te verwennen met iets nieuws :-).
BeantwoordenVerwijderenik vind het trouwens ook heerlijk om hier te komen lezen, omdat ik hier veel herkenbare dingen terugvind zoals de existentiële blogtwijfels en de uitdagingen die je aangaat maar niet altijd kan waarmaken... maar hé, blijven gaan, niet opgeven.
BeantwoordenVerwijderenAlleen al het aangaan van zo'n afspraak met jezelf is mijn bewondering waard. Ik heb zelf niets met shoppen, maar zelfs dan nog zou ik afzien, denk ik.
BeantwoordenVerwijderenEn blogtroubles, hebben we niet allemaal? Dit is van jou, en hier mag je zijn wie je bent. Ik ben al lang blij dat er hier weer wat beweging is.
haha, fijn! veel herkenbare dingetjes maar met de plezierige verpakking van jou worden ze echt heerlijk om te lezen (en te herbeleven). veel groetjes, Isabel 'van de naailes'
BeantwoordenVerwijderenHier ook een fan hoor. Gewoon je eigen ding doen, dat maakt het zo bijzonder om je te lezen. En dat schaap doet mij zomer en winter glimlachen.
BeantwoordenVerwijderen出租當代倉庫訂倉九龍文件倉伺服器主機代管web design網頁寄存註冊佔用開倉新蒲崗文件倉網站中國推薦
BeantwoordenVerwijderen